დონალდ ტრამპი თეთრ სახლში 47-ე პრეზიდენტის სტატუსით დაბრუნდა და მთელ მსოფლიოს განუცხადა, რომ ამერიკაში "ოქროს ხანა" იწყება. ინაუგურაციაზე პოლიტიკურმა და ბიზნეს ელიტამ მოიყარა თავი. ეს დღე ტრამპის პრეზიდენტობის მეორე ვადასთან ერთად მსოფლიოში ახალი პოლიტიკური რეალობის საწყისი წერტილია.
თბილისში, ნაძალადევის რაიონში ახალი მურალი „აფხაზეთი საქართველოა“ გამოჩნდა, რომელზეც ბედიის მონასტერი, ბიჭვინთა და რესტორანი გაგრიფშია ასახული. მურალი შეიქმნა Tbilisi Mural Fest-ის ფარგლებში, რომლის მიზანია ქალაქის ღია საჯარო გამოფენის სივრცედ ქცევა, სადაც თანამედროვე ქუჩის ხელოვნების საუკეთესო ნიმუშები იქნება წარმოდგენილი.
ლინჩის შემოქმედება უკვდავია და სანამ ადამიანის გონების უკანასკნელი კუნჭულები შეუსწავლელი დარჩება, ჩვენი წარმოსახვის უნარის ფორმირებაში ამერიკელი რეჟისორის გავლენაც უცვლელი იქნება.
ფილიპინელი ჟურნალისტი და მწერალი მარია რესა ღიად ებრძოდა ფილიპინების პრეზიდენტის, როდრიგო დუტერტეს დიქტატორულ რეჟიმს და დაამარცხა კიდეც ის. ავტორი წიგნში "როგორ დავამარცხოთ დიქტატორი" სწორედ ამ ბრძოლის შესახებ გვიყვება.
ფრანც კაფკას „პროცესი“ ალეგორია მჩაგვრელი სისტემებისა და ინდივიდის გაუცხოების შესახებ. იოზეფ კ.-ს ბრძოლა აბსურდული ძალაუფლების წინააღმდეგ წარმოსახვითი სამყაროდან რეალურ ცხოვრებაში გადადის, გვასწავლის სიფხიზლეს და სამართლიანობისთვის ბრძოლას.
შობა მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში სხვადასხვა ფორმით აღინიშნება და თითოეულ ქვეყანას თავისი განსაკუთრებული ტრადიციებიც აქვს.
პარიზში, COMME des GARÇONS-მა ნიკო ფიროსმანის შემოქმედებისადმი მიძღვნილი ინსტალაცია წარადგინა, რომლის კურატორიც ბრენდის დამფუძნებელი და ფიროსმანის შემოქმედებაზე შეყვარელი რეი კავაკუბო გახლავთ.
ჩვენ უკვე გესაუბრეთ მხატვრობის იმ შედევრებზე, რომლებიც დიქტატორული რეჟიმის სასტიკ რეალობას განასახიერებენ. ამ სტატიაში კი, იმ ფილმებს გაგაცნობთ, სადაც დეტალურადაა ნაჩვენები ასეთი სისტემების დასაწყისი, აუტანელი ყოფა და გარდაუვალი დასასრული.
„გითვალთვალებენ, ფიქრს გიკონტროლებენ, გაჯერებენ, რომ ომი მშვიდობაა, მონობა – თავისუფლება, უმეცრება კი ძალაა". თუ კი ეს სიტყვები თქვენს თავთან და თქვენს ქვეყანასთან გააიგივეთ, მაშინ განგაშის დროა! ძალაუფლების მოყვარული მმართველები სხვადასხვა გზით მიისწრაფვიან ტოტალიტარიზმისკენ და ცდილობენ მაქსიმალური გავლენა მოიპოვონ ქვეყანასა და მოსახლეობაზე.
დღეს The Diary-ის რედაქცია ელენე მიქაბერიძეს გაგაცნობთ. ელენე დოკუმენტური კინოს რეჟისორია, რომლის ამბავიც 1993 წელს ბელგიაში ემიგრაციასა და საოკუპაციო ხაზით იძულებით გაყოფილი ოჯახის ისტორიას მოიცავს. ელენემ პირველი სრულმეტრაჟიანი ფილმით - "ლურჯი მოცვი", საქართველოსა და მსოფლიოში აღიარება უკვე მოიპოვა.
